ونیز 77 - میل پاتار (نقطه عطف): مرور

ونیز 77 - میل پاتار (نقطه عطف): مرور

توسط مارتینا بارون -14 سپتامبر 2020 11:07

پیر شدن هرگز آسان نیست. حتی بیشتر ، پذیرفتن پیر شدن کار ساده ای نیست که کار تنها چیزی است که به شما می ماند. مشاغلی که از شما حمایت می کند ، و شما را با روشی مشخص از طریق حقوق دریافتی حفظ می کند ، اما همچنین باعث می شود روحیه خراب نشود ، دریچه ای پیدا کنید که به روز آنها معنا می بخشد و از ما پشتیبانی می کند تا خود را بدون هیچ چیز پیدا نکنیم در دست گرفتن یک موضوع بسیار ظریف ، سن بالا و بحران شغلی ، که میل پاتار (Milestone) سعی دارد آن را در داستانی از انتخاب رسمی هفتاد و هفتمین دوره جشنواره فیلم ونیز در بخش افق ها متحد کند.

در بحبوحه اعتصاب فراخوان اتحادیه صنفی سختگیر که دیگر شرایط بد حقوق و کار را نمی پذیرد ، بنابراین ، مجبور به رقابت است ، غالب (Suvinder Vicky) کار خود را به عنوان راننده کامیون بدون چشم زدن ادامه می دهد. این مرد با وسیله نقلیه بزرگ خود که با آن مایل ها و مایل ها مسیر جاده ای را برای بارگیری و تحویل وسایل طی کرده است ، تصمیمی برای توقف ندارد ، مگر این که یک کمردرد طاقت فرسایی باشد که نشان می دهد ، هم به خودش و هم به مافوق خود ، اولین علامت بیماری های دوران دیگر کودکانه نیست ، بنابراین یک کارآموز جوان را در کنار غالب قرار می دهد ، که باید روزی جای او را بگیرد. بین عدم امکان اقتصادی برای ترک کار و توضیح ضرر و زیانی که قهرمان اصلی را در تراورس طولانی خود در یک کامیون همراهی می کند ، غالب مجبور است برای جلوگیری از ماندن در پای ، حتی سعی در ناامیدترین حرکت ها ، راه حلی پیدا کند.

نقطه عطف - تنش و ترس از نقطه عطف قهرمان اصلی آن ، فیلمبردار

اگر موضوع Milestone از چنان ظرافتی برخوردار باشد که باید تمام احتیاط های لازم را برای بیان دقیق و با دقت در نوشتن و درک انجام دهد ، فیلم ایوان آیر خیلی دیر به مرکزیت موضوعی که می خواهد با آن بپردازد ، می رسد. بسیار خالی است قبل از درک دقیق ماهیت محصول خود و دانستن چگونگی توضیح سریع آن برای بیننده. فقدان یک نکته ثابت که کل روند فیلمنامه اثر را شرطی می کند ، که وقتی سرانجام تصمیم می گیرد خود را به مخاطب خود ابراز کند این کار را با احساس دلسوزی و مراقبت انجام می دهد که در کنار روح از دست رفته شخصیت اصلی داستان است.

هیاهویی که در برگیرنده شکل یک انسان و درام شخصی و کاری است که او تجربه می کند ، جایی که این خود بازیگر سوویندر ویکی است که مسئولیت نه تنها دردهای جسمی که شخصیت باید با آنها کنار بیاید بلکه از یک درونی بودن است. که خودش نمی داند چگونه آن را توضیح دهد ، اگر با ماشین خود به جلو ادامه ندهد ، با وظایف خود نمی تواند آن را مدیریت کند. یک مترجم که همه چیز را نگه می دارد ، اما فقط اجازه می دهد تا مردم به اراده ای برسند که او را تحریک می کند و او را وادار می کند تا هیچ نشانه ای از تسلیم را نشان ندهد ، به نوبه خود برای این کار رنج می برد و آزمون بازیگری شدیدی را که توسط او انجام می شود ، ایجاد می کند. قهرمان داستان

نقطه عطف - داستان نه چندان محکم اما صمیمانه یک مرد و نقطه عطف کار او ، فیلمبردار

ناامیدی بیشتر ، بنابراین ، علاوه بر توانایی تفسیری شخصیت اصلی آن ، Milestone همچنین از بلوغ کارگردانی استفاده می کند که به دنبال مناسب ترین ظاهر برای داستان Gabil است ، با انتخاب عکس ها و سایه های مجموعه هایی که باعث افزایش ترکیب بندی می شوند. از فیلم ، نشان دادن یک چشم آموزش دیده در پشت دوربین ، آگاه از آنچه می خواهد برای صحنه پردازی خود نیاز داشته باشد.

خود را در جاده قرار می دهد ، اما به آرامی به مقصد می رسد ، مایلستون حتی اگر تصور می شد دستی قاطع تر در روایت داشته باشد ، متقاعد می شود ، با این وجود بیننده را به یک دید محسوس و جذاب ترغیب می کند.